पोस्ट्स

2023 पासूनच्या पोेस्ट दाखवत आहे

माती, पंख, आकाश : फुटबॉलक्वीन अंजु तुरंबेकरचा प्रवास. - किरण चव्हाण.

इमेज
  माती, पंख, आकाश : फुटबॉलक्वीन अंजु तुरंबेकरचा प्रवास.                          ती एका चिमुकल्या गावात जन्मलेली शेतकरी कुटुंबातली चिमुकली पोरं. शेतीभातीच्या जीवावर संसार करणाऱ्या आईबापाच्या घरात मोठी झाली.कोवळ्यापणीच तिचं नातं शेताबांधाशी, राना-शिवाराशी, गुरा-ढोरांशी जडलं... तिलाही वाटायचं रानपाखरू होऊन स्वछदीपणे रानभर भिरभिरावं, गल्ली घरात हुंदडावं, अंगणात परसात बागडावं.. पण हे सगळं तिला स्वप्नवत होतं.. कारण तिच्या कोवळेपणीच तिच्या शिरावर जबाबदारीचं ओझं लादलं गेलं होतं.. गुरा ढोरांच्या मागे रानोमाळ पालथा घालणारी अशी ती. मातीशी तिचं घट्ट नातं होतंच पण आकाशाची ओढही तिला लागलेली असायची... आकाशातून एखादं विमान गेलं तर मोठ्या कौतुकानं ते बघत आपल्या हाताचे दोन पंख करीत ती आडवी तिडवी रानोमाळ पळायची. तिचं मनपाखरू त्या विमानाचा पाठलाग करून आकाश फिरून यायचं... काही तरी नातं होतं तिचं आकाशाशीही...ती गोठ्यातलं शेण काढायची.. शेणाची बुट्टी डोकीवर घेऊन शेणी वळायची..चुलीत लाकडं कोंबून पेटत्या चुलीवरच्या तव्यावर उबदार धुराचे लोट डोळ...

विनाअनुदानित शिक्षकांची नेमकी ऊर्जा तरी काय...? -किरण सुभाष चव्हाण

इमेज
📌 विनाअनुदानित शिक्षकांची संघर्षमय वाटचाल आपल्या शिक्षणव्यवस्थेचा महत्त्वाचा घटक असूनही अनेक विनाअनुदानित शिक्षक आजही मूलभूत सोयीसुविधांपासून वंचित आहेत. त्यांच्या परिस्थितीचा आढावा घेऊया. ✅ दीर्घकाळ सेवा करूनही त्यांना शासकीय अनुदानाचा लाभ मिळत नाही. ✅ अनेकांना कमी पगारावर कठोर परिश्रम करावे लागतात. ✅ सामाजिक प्रतिष्ठा असूनही आर्थिक असुरक्षितता कायम. ✅ शासन व शिक्षण व्यवस्थेची सकारात्मक दखल घेण्याची गरज आहे. 🌟 तुमचं मत काय? या विनाअनुदानित शिक्षकांच्या परिस्थितीबद्दल तुमचे विचार कमेंटमध्ये लिहा आणि हा लेख तुमच्या मित्रांसोबत शेअर करा. 🙏 📚 माझं पुस्तक – विनाअनुदानित ची संघर्ष गाथा ✨ प्रत्येक विनाअनुदानित शिक्षकाच्या मनाला भिडणारा संघर्ष आणि आशेचा प्रवास! 📖 प्रेरणादायी आणि सत्यकथा वाचण्यासाठी हे पुस्तक नक्की पहा. 📌 पुस्तकाची माहिती वाचण्यासाठी इथे क्लिक करा   विनाअनुदानित शिक्षकांची नेमकी ऊर्जा तरी काय...?                     ...

"आजच्या समाजातील स्त्रीचे स्थान: बदलते दृष्टिकोन आणि सशक्तीकरण" तालुकास्तरीय निबंध स्पर्धेतील प्रथम क्रमांकाचे निबंध लेखन

इमेज
  आजच्या समाजातील 'स्त्री' चे स्थान ?                                                              आजच्या समाजातील स्त्रीचे स्थान काय..? या प्रश्नाकडे वळताना आईच्या उदरापासूनचं सुरुवात करावी लागेल.. आईच्या गर्भात खुडणाऱ्या स्त्रीचं स्थान सांगावं की, अंतराळात जाणाऱ्या स्त्रीचं ? उंबरठ्याच्या आत घुटमळलेल्या स्त्रीचं सांगावं की, सातासमुद्रापार गेलेल्या स्त्रीचं स्थान सांगावं..?  मणिपूर मध्ये विवस्त्र अवस्थेत नग्न धिंड काढणाऱ्या स्त्रीचं सांगावं की,...देशाच्या सीमेवर रक्षण करणाऱ्या नारीच सांगावं... घरात चूल आणि मूल सांभाळणाऱ्या स्त्रीचं सांगावं की, राष्ट्राच्या सर्वोच्च पदाच्या राष्ट्रपतीची जबाबदारी सांभाळणाऱ्या स्त्री सांगावं...नेमकं स्त्री चं समाजातील कोणतं स्थान सांगावं..?.एकेकाळी चूल आणि मूल सांभाळणारी आमची स्त्री...घराच्या उंबरठ्यात स्थानबद्ध असणारी स्त्री आज सातासमुद्रापार जाते...अवकाशात मजल मारते. जिच्या शिक्षणाची दारे एक...

"Childhood Games and Village Memories: Traditional Play in Rural Life"

इमेज
  Kiran Chavan This blog of mine is related to my writing. Friday, September 29, 2023 A story of a cricket team.   "Go ahead, what are you afraid of, who are you worried about..."             ?  But having said that it takes all this...what to do now..?  Who says it's like having a whole load of lightning on your body... wear it and start running in the field...                                What used to happen in our time... we used to remove the baton from the garden and someone would prepare the bat for an hour.. when the baton went 'N', our bat was ready... the boys started going to the villages... if we cut the rice in the village, then the field is our right... the matter of rice. Yegali... now it is going on.... so... when did our boys wear this kit.... our village boys... on the open floor... hey$$ it's the army of monkeys who play with open arms. .....

"गावातील मुलांचा क्रिकेट प्रवास: तालुका ते जिल्हास्तरीय स्पर्धा"

इमेज
    "तू चाल पुढं तुला रं गड्या भीती कशाची,पर्वाबी कुणाची..."             नमस्कार मंडळी... आता आपल्या गावची पोरं जातील बघा जिल्ह्याला क्रिकेट खेळाया...तालुकापातळीवर क्रिकेट स्पर्धेमधी आपल्या माध्यमिक विद्यालय आरदाळ शाळेच्या पठ्ठयांनी तालुक्यात पयला नंबर पटकावला नी आपल्या संघाची जिल्ह्यासाठी निवड झाली...माहिती आसलंच नव्ह तुमास्नी.. हे सगळं इथपर्यंत ठीक व्हतं.. पण जिल्ह्याला जायचं म्हंजी...जिल्हास्तरीय क्रिकेट स्पर्धा लेदर बॉलवरती आसतीया म्हंत्यात..पण आमची पोरं कवा खेळल्यात लेदर आणि बिदर वरती...आता लेदर बॉलवर खेळायचं म्हंजी सुरक्षेसाठी सगळं सामान लागतंय... डोक्याला हेल्मेट, छातीला पट्ट्या, हातात ग्लोज,पायाला पॅड, हाय फॅड - फाय फॅड...काय काय नवच फॅड आलंय म्हणायचं हे...पायात म्हणं स्टडचं बूट..इथं साधं बूट धड मिळना आणि म्हणं स्टडचं... आता आमच्या पोरास्नी हे फक्त ऐकून आणि बघूनचं माहिती हो.. टी.व्ही मधी वल्डकपच्या आणि आय.पी.एल च्या मॅच बघताना तर आम्हीं हे सगळं बघतोयाच पण कशाला काय म्हंत्यात कुणाला ठावं हाय...? पण हे सगळं लागतंयचं म्हटल्यावर...आता काय कराय...