पोस्ट्स

वाकीघोल परिसरातील आनंददायी निसर्गवारी – हिरवाईचा साज

इमेज
  वाकीघोल परिसरातील आनंददायी निसर्गवारी.                          भरजरी मखमली शालूचा हिरवागार पदर मावळत्या अंगाला पसरून हिरवाईचा साज लेवून सजून धजून उभी असलेली ती वनराई. दोन्हीं बाजुंनी दंड थोपडून अंगावर हिरवाईचा कोट चढवून रुबाबात उभे असल्यासारखे पाठीराखे पहाडी डोंगर. एका डोंगराच्या मध्ये कोरडे ठाक पडलेले निसरड्या फिकट पांढऱ्या धबधब्याचे घसरते पात्र.एखाद्या लेकुरवाळीचं लेकरू पुढ्यात बागडावं तसं त्या हिरव्यागार निसर्गाच्या कुशीत लपलेली ती एवढीशी वाडी. दोन्हीं बाजुले डोंगर आणि त्या निसर्गमायेच्या  हिरव्यागार समृद्ध संपन्नतेच्या नगरात आनंदाने नांदणारी ती वाडी म्हणजे त्या निसर्गमायेचं लेकरू जणू.                        राधानगरी तालुक्यातील वाकीघोल परिसरातील अगदी शेवटचं टोकं म्हणजे ही कामतेवाडी. एका गल्लीतचं आटोपणारी.काजू,फणस,आंबा करवंदीच्या वेलींनी गुंफलेली. अगदी दुर्गम आणि कोकणी भाग. अंतिम मुक्कामाचं ठिकाण म्हणजे ही वाडी.याच्यापुढे ना रस्ता ना कोणतं गांव.तिच...

"शिवम परिवार पांगिरे: प्रेरणा, एकत्रित संकल्पना आणि काकांजींचा आशीर्वाद"

 शिवम परिवार पांगिरे. 'शिवम परिवार पांगिरे या आमच्या परिवाराची अशी ही अनोखी स्थापना'.*            दिव्याखाली अंधार म्हणतात ना अशीच आमची आतापर्यंत गत होती.परंतु एका दिव्य प्रकाशाने तो अंधार नाहीसा व्हावा असं झालं.कारण मागच्या रविवारी १ सप्टेंबर रोजी काकांजीचा चरणस्पर्श आमच्या गावी माझ्या घरी झाला.आणि त्यानंतर रविवार ८ सप्टेंबर रोजी आदल्या रात्री ज्या आजीविषयी चर्चा करून आम्हीं झोपी गेलो होतो, दुसऱ्यादिवशी तिचाच विचार घेऊन अस्वस्थ मनाने उठलो.आणि अवचित हळुवार एका संकल्पनेने मनात जन्म घेतला.आणि आमच्या सहृदयी मंडळींनी या संकल्पनेला उस्फुर्तपणे प्रतिसाद देत काकांजीच्या विचाराने प्रेरित झालेलो आम्हीं प्रातिनिधिक स्वरूपात एकत्र आलो.आणि आजीच्या घरी निघालो.              आमच्या गावातील बायाका पाटील या आजीबाई.वय जवळपास ७० च्या पुढे असावं.आजीच्या गरिबीची वेगळी ओळख करून द्यायला नको.त्या जुन्यापन्या घरात आजी एकटीच राहते.तिला सोबत करते ती फक्त तिची गरिबी.याच गरिबीमुळं अगदीच ती उतार वयाकडे झुकल्यासारखी दिसते.चालताना काठीचा आधार घेऊन च...
इमेज
  भाऊराया… ओवाळीते भाऊराया, माझ्या जीवाची गं माया, माझ्या रूपाची छाया, माझा गं भाऊराया… न्हाऊ घालते घालते, पाटावरी बसवुनी, दृष्ट काढते काढते, काजळ-तीट लावुनी. माझ्या अवतीभोवती फिरतो गं माझा भाऊ, जशी गाईच्या भोवती फिरते लाडाचं वासरू. माझा गं तो पाठीराखा, त्याची डोंगराएवढी माया, बापासारखा त्याचा आधार, त्याला देईन आईची माया. उद्याले मोठा होईल, माझ्या सासरी गं तो येईल, माझ्या माहेराचा तो मुराळी, मला माहेरी घेऊन येईल. माझा गं तो निवृत्ती, माझा गं तो ज्ञानोबा, माझा इवलासा सोपाना, मी गं त्याची मुक्ताबाई. ओवाळीते भाऊराया, भाऊ माझा सुखात राहू दे, देवा माझ्या लाडक्या भावाला उदंड आयुष्य लाभू दे… ✍️ लेखक: तुमचं नाव

भाऊराया : रक्षाबंधन निमित्त कविता

इमेज
        भाऊराया… ओवाळीते भाऊराया, माझ्या जीवाची गं माया, माझ्या रूपाची छाया, माझा गं भाऊराया…       न्हाऊ घालते घालते, पाटावरी बसवुनी, दृष्ट काढते काढते, काजळ-तीट लावुनी.       माझ्या अवतीभोवती फिरतो गं माझा भाऊ, जशी गाईच्या भोवती फिरते लाडाचं वासरू. माझा गं तो पाठीराखा, त्याची डोंगराएवढी माया, बापासारखा त्याचा आधार, त्याला देईन आईची माया.        उद्याले मोठा होईल, माझ्या सासरी गं तो येईल, माझ्या माहेराचा तो मुराळी, मला माहेरी घेऊन येईल.       माझा गं तो निवृत्ती, माझा गं तो ज्ञानोबा, माझा इवलासा सोपाना, मी गं त्याची मुक्ताबाई.       ओवाळीते भाऊराया, भाऊ माझा सुखात राहू दे, देवा माझ्या लाडक्या भावाला उदंड आयुष्य लाभू दे… ✍️ किरण सुभाष चव्हाण

चष्मा - किरण सुभाष चव्हाण.

  चष्मा... चष्मा घालतात माणसं.. मग स्पष्ट दिसायला लागतं. न ओळखता येणारी दुरवरची माणसंही ओळखता येतात.. तसे चष्मे पारदर्शक असतातचं.. पण जातीचे, धर्माचे, प्रातांचे, भाषेचे, सीमांचे, रंगाचे... चष्मे घातल्याने स्पष्ट दिसेलच असं नाही समोरील माणूस आणि जवळचा माणूस देखील माणूसचं आहे म्हणून ओळखताही येत नाही. तसे चष्मे असतातच पारदर्शक पण त्यामागची दृष्टी असेलच असं नाही. - किरण सुभाष चव्हाण

🌿 रोप लावणीची गोष्ट – कोवळ्या रोपांपासून हिरव्या सोन्यापर्यंतचा प्रवास | लेखन : किरण सुभाष चव्हाण

इमेज
🌱 आपल्या रोप लावणीची सुरुवात 🌱 🌱 रोप लावण 🌱 रोप लावण लावण | आज आलिया भरात रोपं कोवळी कोंबण | मऊ मऊ चिखलात || लेकीवाणी रोप माझी | दिसतीया गं साजिरी || तान्ह्या हिरव्या अंगाची | माझी लाजिरी गोजिरी || भरतार माझा बाई | चिखलान गं माखला कड काढितो बांधाची | माझ्या पोटचा धाकुला || सासू तरव्यात माझी | गाणं गातीया सुरात नणंद आणूनि देती | माझ्या तरवा हातात || बांध लिंपितो गं बाई | उभा वाफ्यात सासरा हाती दिराच्या शोभतो | बैल जोडीचा कासरा || चिखलाची गं आंबील | उभ्या अंगाला शिंपती पावसात वाकूनीया | सख्या रोपण करीती || दाटी वाटीनं लाविली | रोप मोठाले होईल हिरवं गं शेत माझं | उद्या सोन्याचं होईल || वयल्या अंगानं पावसानं एकसारखी धार सुरू केली की, वाफ्यातनी तरवा टाकायचा.. तरवा चांगला हिरवादाट इतभर फुटून आला की, सुरू झाली बघा रोपा लावणीची लगबग. वरनं एकसारखा कोसळणारा धो धो पाऊस आणि सगळ्या शिवारात रोप लावणीची धांदल. आमच्या बायकासनी तरी भागाटल्यापासून...

“Ashi Ghadali Rajaswini – Inspiring Book Review of a Treasure of Letters”

इमेज
  HOW RAJASWINI WAS SHAPED A Treasure of Value‑Based Letters ‘Ashi Ghadali Rajaswini’ by Mrs. Vijayalakshmi Vijay Devgoji is truly a treasure of cultured, value-based letters. At a very young age, Rajaswini went to Rajasthan through Navodaya education. With her parents’ values and her own hard work, she eventually reached the prestigious post of Indian Revenue Service (IRS) through UPSC. This book brings together the letters written to young Rajaswini by her mother, father, brother, grandparents and uncle while she was away. The first section contains the letters written by her mother, lovingly addressing her as “Madhuliya”. Every word is overflowing with affection and guidance. Each letter carries the fragrance of the Konkan soil, the sound of rains, the family happenings, and above all, deep values. The mother sends questions of general knowledge, advises reciting holy texts like Ramraksha, and suggests what books to read. She writes about dai...