'पांडुरंगा...'
तूच पांडुरंगा निवारी हा काळ ।
राहिले न बळ अंगी आता ।।
चित्त नाही चित्ती जीव जीवापाशी।
काय माझी स्थिती सांगू तुज ।।
मुक्यापरी मन सोसतची जाय ।
किती हे सायास सहावे मी ।।
सुखाचे कारणी दुःखाचा हा भोग ।
नाही उपभोग मज घ्यावयाचा ।।
सोसवेना आता दे गा तू आधार ।
टाकीतो मी भार तुजवरी ।।
नको ऐसें जिणे देऊ मज देवा ।
नाही आता हेवा जीवनाचा ।।
पुरे झाली आस नको आता वास ।
तुच माझा श्वास पांडुरंगा ।।
काय उरे आता इथे माझेपण ।
देई मज ठाव तुजपाशी ।।
.jpeg)
सर अप्रतिम अशी मनाला विठूरायांची ओढ लावणारी रचना
उत्तर द्याहटवावाटली.आणि वास्तवतेची मागणी विठूरायाकडे आपण केली
आहे.सुंदर रचना आहे.
-------ज.रा.देशमुख
Khup chan
उत्तर द्याहटवाउत्तम रचना
उत्तर द्याहटवाअप्रतिम रचना
उत्तर द्याहटवाखूप भारी रचना आहे माऊली...🙏🏽....
उत्तर द्याहटवाराम कृष्ण हरी सर्वांना धन्यवाद
उत्तर द्याहटवाVery nice sir..... Agadi sopya ani saral bhashemadhe rachana kelit.Sundar....�
उत्तर द्याहटवा